De medewerkers van het opvanghuis ATAX, de leerlingen, de talibés (bedelkinderen) van de Daara’s van Bargny , van Thierno Boubacar in Grand Yoff , van Ouest foire , van Boune in Ouakam en de bestuursleden van Afractie hebben de droeve taak om jullie het onverwachte overlijden te melden van Clédor SOW, kok in het opvanghuis ATAX . Zijn dood was te wijten aan een nierfalen. Hij laat 4 kinderen achter: 1 zoon en 3 dochters, tussen 15 en 7 jaar oud.
Clédor Sow werd geboren in Dakar in 1961. Hij liep er school tot aan het vierde middelbaar. Reeds op zeer jonge leeftijd ontwikkelde hij zich tot een zeer getalenteerde voetballer. Zo kreeg hij de kans als junior om lid te worden van een van de meest prestigieuse ploegen van Dakar, Jeanne D’Arc. Daar was hij onder andere ploegmaat van Roger Mendy, die later nog speelde voor Paris Saint Germain en de nationale ploeg van Senegal. Professioneel trad hij toe tot het Senegalese leger, maar ook daar kwam zijn talent van pas en zo werd hij kapitein van de nationale militaire voetbalploeg ASFA waarmee hij deelnam aan de militaire wereldbeker.
In 1982 werd Clédor naar Libanon gezonden als lid van het Senegalese contingent UNO Blauwhelmen. Daar beleefde hij tussen 16 en 18 september de bloedbaden in het Palestijnse vluchtelingenkamp Shatila en de aangrenzende wijk Sabra in de Libanese hoofdstad Beiroet, waarbij tussen de 460 en 3500 slachtoffers vielen. Later kwam hij ook nog terecht in Duitsland waar hij een aanbod kreeg om bij een Duitse voetbalclub te komen spelen nadat hij goede testen had afgelegd. Jammer genoeg kreeg hij van zijn legeroversten geen toestemming om in Duitsland te blijven en moest hij dit aanbod dus afslaan.
Terug in Senegal nam hij na deze periode gedesillusioneerd afscheid van het leger. Hij ging spelen voor een Senegalees team en begon zich toe te leggen op een loopbaan als kok, een beroepsactiviteit die hij had opgepikt tijdens zijn tijd in het leger. Zo bracht hij verschillende jaren door in Guinée Bissau, een van de buurlanden van Senegal, waar hij beheerder werd van een groot hotelrestaurant. In juni 1998 moest hij echter alles achterlaten en het land ontvluchten als gevolg van de burgeroorlog die uitbrak na de militaire staatsgreep door brigadegeneraal Ansoumana Mané tegen het regime van president João Bernardo Vieira.
Clédor werkte vervolgens in verschillende restaurants in Dakar tot hij zich in 2017 engageerde om te komen werken als kok in het opvanghuis ATAX. Daar groeide hij uit tot meer dan een kok. Aangezien heel veel van de talibés (bedelkinderen) die langskomen in het project afkomstig zijn uit Guinée Bissau, was Clédor dikwijls het best geplaatst om te kunnen converseren met deze kinderen in het Creools, de taal die het meest wordt gesproken in Guinée. Hij fungeerde ook als mentor voor de jonge talibés die konden ingeschreven worden in het voetbalcentrum (want dat bleef toch steeds zijn passie). Zijn opgedane levenswijsheid werd gedeeld met iedereen die er behoefte aan had. Zijn collega’s-medewerkers zullen hem altijd herinneren voor zijn serene houding, maar ook voor de kleine cadeautjes die hij dikwijls in petto had voor iedereen. Moge hij rusten in vrede!
PS: Het nieuws van het overlijden bereikte ons net voor onze bestuursvergadering op 08/08/’19 en kwam totaal onverwacht. Meteen werden we ook weer met onze neus op de feiten gedrukt: hoewel al onze medewerkers in ATAX aangesloten werden bij een verzekering zodanig dat de medische kosten toch al (gedeeltelijk) gedekt worden, bestaat er helemaal geen sociaal vangnet voor de familie die achterblijft. Zoals gebruikelijk in Senegal zijn het de vrienden en familie die zorgen voor de weduwe en de kinderen die nu zonder inkomen achterblijven. Het bestuur van Afractie besliste dan ook om, via ATAX, een gift te doen aan de familie van Clédor om het wegvallen van zijn eerstvolgende maandloon te compenseren.