Alle berichten van Secretaris

Tawféex í Jigéen: het eerste project krijgt vorm.

Nieuws, TiJ

Dankzij het harde werk van Rose Seck en Sounounkou Traore, is het eerste project “Unité de production d’herbes aromatiques et légumes sèches” een feit. De economische poot van Tawféex í Jigéen zet hiermee haar schouders onder een project dat als doel heeft kruiden, groenten en later ook fruit te drogen.

De landbouw in Senegal zit de laatste jaren in de lift dankzij het groeiend bewustzijn bij de Senegalezen dat landbouw een belangrijke voedingsbron is, dankzij de steun van de regering en de introductie van meer gevorderde technologieën.
Het grote probleem in Senegal is de bewaring van de landbouwproducten. Jaarlijks verliest het land 25% van haar geoogste producten door een gebrek aan goede opslag of bewaring. Hierdoor moeten goederen weer ingevoerd worden, wat het leven van de Senegalezen alleen maar duurder maakt.
Het drogen van kruiden, groenten en fruit biedt een oplossing voor het probleem van bewaring én legt tegelijk de focus op het behoud van de voedingswaarde van de oogst. Bovendien blijven producten het ganse jaar in het aanbod (en is importeren niet nodig) en kan zo de prijs stabiel worden gehouden, wat een positieve impact heeft om de gezonde voeding van de Senegalezen.

Langs de andere kant beoogt Tawféex í Jigéen tegelijkertijd de economische ondersteuning van haar eigen leden. Enerzijds kunnen ze een rol opnemen als werknemer in het project, anderzijds kunnen ze de producten verkopen op markten en in winkels.
Er zit een grote win-win-win in dit project.
Om het project in de kijker te zetten, neemt Tawféex í Jigéen deel aan het “Forum mondial de l’économie sociale et solidaire” in Dakar dat plaatsvindt van 1 tot 6 mei 2023. Rose en Sounounkou zullen samen met Dominique Bellens, jarenlang lid van Afractie, het project voorstellen.
Eerste werk is om fondsen te verzamelen in Senegal bij diverse nationale en internationale instanties. Het Forum biedt een opportuniteit om te netwerken en onze plannen voor te leggen aan diverse geldschieters.
In 2023 zullen we tevens het project en haar vorderingen voorleggen aan Belgische instanties die hun schouders mee willen zetten onder de structurele ondersteuning van de landbouw in Senegal en meer bepaald onder het drogen van de landbouwproducten met het doel gezonde voeding betaalbaar te houden.
Tawféex í Jigéen beoogt tevens de verbetering van de familiale en economische situatie van haar leden. Want pas als de financiële situatie van vrouwen in Senegal verbetert, is er ook ruimte voor vruchtbare samenwerkingen en persoonlijke groei.

Vruchtbaar…

Le Coquetier Social, Nieuws
Een trouwe deelnemer aan onze actie “1 van de 200” vroeg onlangs “Hoe gaat het met mijn investering?”.  Wel Dirk, het gaat schitterend met je ‘investering’, zoals ondervoorzitster Nina met eigen ogen heeft kunnen vaststellen onlangs tijdens haar bezoek.
In Ndieguène hebben we twee ex-bedeljongens die ondernemer geworden zijn, keihard werken, gedisciplineerd zijn en alle investeringen onderhouden. Bovendien vragen ze niet liever dan uit te breiden en meer groenten te kweken, meer kippen te zetten en andere jongens op te leiden.  Ze zijn leergierig, allebei, en ambitieus, en het is hartverwarmend om te zien hoe ze hun eigen leven een andere wending geven.  Ze zijn nooit naar school gegaan, hebben geen papieren en beschikken over een enorme taalhandicap. Met andere woorden: allerlei praktische obstakels.  Maar wat een wilskracht en inzicht, en wat een mooie resultaten kunnen ze na amper 1 jaar al voorleggen.
Dat is het signaal dat we nodig hadden om verder te investeren.  En verder te werken aan de pijnpunten die er nog zijn: water en elektriciteit.
Thomas en Simon, twee jonge Belgische ingenieurs, brachten zopas een maand door in ons project Le Coquetier Social.  Dat deden ze in het kader van een missie van Students for Energy in Africa, de vzw die ons helpt bij het zoeken naar milieuvriendelijke en duurzame energieoplossingen.  Onze twee ingenieurs investeerden geld en tijd om iets te betekenen voor jongens ver weg.
Omdat de bouw van de windmolen twee jaar geleden werd afgebroken (repatriëring door Covid-19 …) lag er nog heel wat (duur) materiaal te wachten op afwerking. De tijd die Simon en Thomas hadden voor de afwerking was om praktische redenen beperkt. Na een evaluatie van de nog uit te voeren taken, werd beslist dat het riskant was om de geplande windmolen verder af te werken: er kwam immers nog heel wat lokaal vakmanschap aan te pas om de houten wieken de exacte vorm te geven die ze nodig hadden voor een goed rendement. Als daar ergens iets misliep met de planning bij de ‘onderaannemers’, was de windmolen nog steeds niet operationeel bij vertrek naar België.  Dat scenario moest kost wat kost vermeden worden.
Een nieuw plan kreeg vorm: alle elektrische componenten die reeds aanwezig waren, konden gebruikt worden voor een batterijbuffer die geladen wordt door zonnepanelen. Op die manier werd een heel groot deel van de reeds gedane investeringen gerecupereerd en kunnen alsnog stroompannes overbrugd worden.  Mede door de investering die we vorig jaar deden in een stevig dak was dit een goeie optie. Dus werd overgegaan tot de aanschaf van zonnepanelen. Het metaal dat had moeten dienen voor de piloon waarop de windmolen bevestigd zou worden, werd gebruikt om een frame te maken dat de panelen een optimale hoek tot de zon verschaft.
Ablaye en Ama zorgden gedurende het verblijf voor huisvesting en lekkere maaltijden.  Initieel werd een vertaler ingehuurd die ons zou helpen communiceren met de jongens en met andere lokale contacten.  Maar met het vervallen van de plannen voor de windmolen was het niet duidelijk of we van zijn diensten gebruik moesten maken.  We moesten immers geen onderhandelingen opstarten met schrijnwerkers etc, en bovendien, wat een feest: Ablaye en Ama hebben het voorbije jaar keihard hun best gedaan om op eigen houtje Frans te leren.  Bijna alle dagdagelijkse dingen konden vlot besproken worden zonder vertaler.  Heerlijke discussies, tot in de vroege uurtjes, over de meest diverse onderwerpen.  De gelegenheid voor beide partijen om heel wat te leren over elkaars cultuur (en om heel veel grapjes te maken en veel te lachen!).  Er werd een fijne band opgebouwd tussen de vier jonge mannen, en het is altijd zo heerlijk om dat te zien gebeuren. Het budget voor de vertaler werd gebruikt voor een dagje ontspanning (en zwemles 🙂), en voor een tandartsbezoek voor Ablaye en Ama (initiatief van Thomas en Simon, bedankt gasten!).  Zoals altijd: bij iedere uitgave kijken en nog eens kijken hoe het geld het best besteed kan worden.  
Bij terugkeer naar België was er zoals altijd weer een wensenlijstje. Prioriteiten zullen gesteld moeten worden over nieuwe investeringen.  Omdat de aanvoer van ééndagskuikens een probleem blijft, de prijzen voor kippenvoer enorm gestegen zijn en de prijzen voor vleeskippen benedenmaats zijn, gaan we (gedeeltelijk) overschakelen naar legkippen. Eieren kunnen in het dorp verkocht worden. De investering daar is de aanschaf van legklare kippen – een heel ander budget dan ééndagskuikens – en een iets steviger dak voor de stallen.  We willen ook graag een stukje verharding aanleggen zodat het zand wat meer uit de buurt van het huis blijft.  Een terrasje zal niet zoveel kosten maar zal het onderhoud van het huis een pak makkelijker maken.  Het zou heel fijn zijn als we de jongens, één voor één, een cursus van een paar maanden permacultuur konden laten volgen.  Daarvoor is het nodig om een derde ex-talibé jongen aan te werven die helpt met de dagelijkse zorg voor de kippen en de groentenplantage.  Zowel de cursus als de (tijdelijke) extra wedde vragen een investering.  Een duurzame oplossing moet gevonden worden voor het waterprobleem, want dat blijft het allergrootste obstakel voor groei van Le Coquetier.  Een geotechnische studie werd uitgevoerd en het ziet ernaar uit dat we een putboring moeten laten uitvoeren die tot 135 meter diep gaat.  En die 15.000 Euro zal kosten …
We proberen één en ander te sponsoren met subsidies die aangevraagd zullen worden maar al uw hulp is nog steeds welkom.
Doe dus zoals Dirk, en word “1 van de 200”.   Al jarenlang zijn we op zoek naar 200 donors die maandelijks 10 euro willen storten als ondersteuning van onze projecten.  Het levert tevens een fiscaal attest op.  Op dit ogenblik hebben we 59 dergelijke donors.  Als je een duurzaam initiatief wilt steunen, dat bijna de totaliteit van de steun rechtstreeks besteedt aan hulp ter plaatse, ben je bij Afractie aan het goeie adres.  Yes, you can 🙂

Nieuwe samenwerkingen, nieuwe opportuniteiten

Nieuws

Als we met zijn allen willen bouwen aan een nieuwe wereld, is samen-werken key. Ook Afractie neemt samenwerken ter harte. Zo heeft Afractie al diverse Senegalese projecten onder haar zorgende vleugels genomen: Atax, Le Coquetier Social, Djar Djal en A.M.M.D. Elk van deze projecten legt de focus op de integratie van talibés en kansarme kinderen in de Senegalese samenleving.

Als je spreekt over kinderen, spreek je ook over vrouwen. Over moeders. Vrouwen hebben het best zwaar te verduren in de Senegalese maatschappij. Door de patriarchale aanpak, waardoor vrouwen na hun huwelijk (meestal) gaan inwonen bij de familie van hun echtgenoot, worden vrouwen uit hun habitat getrokken en moeten ze leren hun mannetje te staan in een gezin waar ze niet altijd even welkom zijn. Door de economische crisis (die door de huidige wereldgebeurtenissen alleen maar erger wordt) zijn vrouwen verplicht mee te draaien in de economie, om het gezin (en de schoonfamilie) te ondersteunen in het betalen van het steeds duurder wordende dagelijkse leven. Vrouwen staan ook in voor de opvoeding van hun kinderen en nemen vaak ook kinderen van de familie onder hun vleugels. School, kledij, voeding enz. worden alsmaar duurder.

Omdat vrouwen de impliciete spil zijn in de patriarchaal georganiseerde Senegalese samenleving, en omdat vrouwen recht hebben op welzijn en een gezond leven, werd de organisatie ‘Tawféex i Jigéen’ opgericht. Deze organisatie wordt in Senegal geleid door Rose Seck en Sounounkou Traore met Dominique Bellens, al jarenlang lid van vzw Afractie, als ere-oprichtster. ‘Tawféex i Jigéén’ (TiJ) staat voor het psychologisch, lichamelijk, sociaal en economisch welzijn van vrouwen.

De vereniging is gebouwd op 3 pijlers :

1/ Persoonlijke ontwikkeling (coachings, workshops, opleidingen)

2/ Versterken van de solidariteit en samenwerking tussen vrouwen (opleidingen, werken aan synergiën)

3/ Economische ondersteuning (financiële ondersteuning – opleiding – budgetteren …)

Door de koppen bij elkaar te steken, merkten de coördinatoren van de diverse Afractie-projecten al snel dat samenwerking een win-win zou zijn voor elk van hen. Zo kunnen de leden van ‘Tawféex i Jigéén’ producten die gekweekt worden in Le Coquetier Social verkopen op de markten. Le Coquetier Social heeft de ruimte om kruiden te kweken op het eigen domein in Ndieguène. Ook werpen de mangobomen op het domein jaarlijks kilo’s fruit af. Deze kruiden en de mango’s kunnen gedroogd worden door de droogmachines, ontworpen en gefabriceerd door Atax en dan verder verkocht worden door de vrouwen van TiJ. Atax leidt daarnaast talibés op om houten bakken voor kruiden te produceren, alsook tafels die door de vrouwen gebruikt worden op de markten. Alle projectdeelnemers zijn dan weer welkom op de workshops rond ondernemerschap die onder het dak van ‘Tawféex i Jigéen’ gegeven worden.

Kortom, er zijn heel wat samenwerkingsmogelijkheden die zeker nog verder zullen uitgediept en geconcretiseerd worden. Dominique Bellens trekt tweemaal per jaar naar Senegal om de werking van TiJ verder vorm te geven en de samenwerking met de andere projecten te bevorderen.

Afractie heeft dus een nieuwe telg onder haar vleugels genomen. ‘Tawféex i Jigéen’ en haar vrouwen zijn blij met deze mooie opportuniteit.