Categorie archief: Nieuws

Talibés & kinderrechten: een moeilijk verhaal?

Nieuws

Naar het jaareinde toe van 2017 kreeg Afractie vzw de kans om in een gratis begeleidingstraject te stappen van KIYO. KIYO is een ngo voor kinderrechten. Ze wilden graag samen met leden van Afractie de werking bekijken vanuit een kinderrechtenbril. Het werd een boeiende, soms confronterende zoektocht naar manieren om de integratie van de kinderrechtenbenadering in de projecten te stimuleren.

Een eerste analyse op basis van een vragenlijst leerde dat we weliswaar aandacht besteden aan kinderrechten in de projecten, maar toch nog een weg te gaan hebben op het vlak van bijvoorbeeld participatie van de kinderen in het besluitvormingsproces, het formuleren van duidelijke richtlijnen om de kinderen te beschermen, ook in de projecten, en vooral ook het belang van het vertrekken vanuit de rechten en niet vanuit de noden van de kinderen. De ondeelbaarheid van de kinderrechten werd ook duidelijk.

Als thuisopdracht overliepen we het kinderrechtenverdrag. We hadden het wel verwacht, maar het feit dat talibés praktisch alle kinderrechten worden ontzegd, greep naar de keel. Geen recht om bij de eigen familie te zijn, geen recht op veiligheid en bescherming, geen recht op bescherming tegen uitbuiting, geen recht op een gelijke behandeling, geen recht op gezonde voeding, water, kleding en onderdak, geen recht op onderwijs en vorming, geen recht op zorg, geen recht op een privé-leven, geen recht op voldoende tijd voor spel en vrije tijd,… Een confrontatie met de harde realiteit van de talibés in Senegal.

Maar hoe je begin je er aan om in de projecten de werking meer op te zetten vanuit een kinderrechtenbenadering? En dus meer aandacht te hebben voor deze rechten in de dagdagelijkse werking van de projecten. KIYO leerde ons om bij alle beslissingen of acties die we met de teams in Senegal namen of opzetten steeds de oefening te maken om te vertrekken vanuit de rechten van het kind. Was wat we wilden wel echt in het belang van het kind? Hadden we het gevraagd aan hen? Wat vonden ze er zelf van? Wat wilden ze zelf? Als er één ding is wat we geleerd hebben in dit traject, is het dat wel: vraag je steeds af wat het kind wil en hoe het kind er tegenover staat.

Het traject liep over meer dan een jaar. Gedurende verschillende sessies kwamen we samen met medewerkers van KIYO die vanuit een luisterende, coachende houding vragen stelden en ons begeleidden in het denkproces. Dat alle kinderrechten met de voeten worden getreden, was bij aanvang een domper, maar doorheen het proces werd ons duidelijk welke stappen we konden zetten om het bewustzijn en het belang van de kinderrechten te integreren in de werking van de projecten. Aan de hand van een start up kit doorliepen we een aantal principes van het kinderrechtenverdrag. We gingen in gesprek over stellingen, bespraken tips en tricks en probeerden een aanpak te vertalen naar de praktijk. Want dit laatste is uiteraard de uitdaging. Hoe pak je het aan in de projecten in Senegal? Hoe bespreek je de aanpak met de lokale teams? Hoe ga je van een benadering gebaseerd op noden naar een benadering gebaseerd op rechten?

Tussen de sessies door gingen leden van Afractie met de lokale teams in Senegal aan de slag om de werking aan te passen vanuit de kinderrechtenbenadering. Dit vertaalde zich in concrete zaken zoals duidelijker reglementen inzake omgaan met de kinderen, een maatgerichte, individuele focus op het kind, een aanbod aan workshops op maat van de kinderen, het opnemen van een talibé als gesprekspartner in de teamwerking,…

KIYO gaf ons de gelegenheid om een traject te lopen dat ons bewust liet nadenken over onze aanpak vanuit een constructief-kritische, waarderende houding. Ze zorgden voor reflectie en kennisdeling, maar gaven ons ook energie om er verder mee aan de slag te gaan.

We raden een dergelijk traject aan alle 4de pijlers aan. 4de pijlers zijn actie- en resultaatgericht. Het is evenwel nodig en belangrijk af en toe stil te staan bij de actie en te reflecteren over wat we aan het doen zijn en hoe dit anders of beter kan. Dit intensieve traject is voor ons een eye opener geweest om nog meer bewust vanuit de kinderrechtenbenadering onze projecten te ondersteunen.

Bedankt, KIYO! Bedankt, Sandra!

Het nieuwe brousseproject groeit als kool!

Le Coquetier Social, Nieuws

Meekijken hoe een weekje in ‘Le Coquetier Social’ er momenteel uit ziet ? 

Zondag:  De tegellegger die af en toe praktijkles geeft aan de talibés in Dakar is naar Ndieguène gekomen om de keuken en de eerste slaapkamer te tegelen. Gelukkig kunnen we bij een buurman terecht voor water. Uit zijn put mogen we voldoende water halen om de werken te kunnen beginnen – en om de 200 kuikens van drinken te voorzien. De ezelkar is volgeladen met jerrycans. Hopelijk komt er binnenkort wel weer water uit de kraan? We wachten in spanning tot er ook in onze eigen waterput water staat. De opdracht tot het graven werd gegeven in oktober en was de eerste prioriteit. Zonder water kunnen we immers helemaal niets  beginnen. Om cement te maken is water nodig, om kippen te kweken is water nodig, om uien te planten is water nodig …  en natuurlijk heeft ook Top, die sinds januari in Ndieguène woont, water nodig om te koken, zich te wassen etc. Vorige week nog werd een meter extra uitgegraven door de nieuwe ploeg putgravers. De vorige ploeg had er om onbekende redenen de brui aan gegeven. Het verder uitgraven is niet simpel en gebeurt volledig met de hand. Een werkman daalt met een touw af in de put, vult er emmers met zand en een helper haalt die naar boven. Telkens een meter gegraven werd, moeten de wanden bezet worden met beton zodat de put niet kan instorten.

Steeds weer stoten we op nieuwe problemen: de bodemlaag, de aannemer, financiële problemen…  . Het is voor ons, Belgen, niet mogelijk om te begrijpen waarom de put nog steeds niet af is. Het Senegalees ritme is niet te vergelijken met onze gestroomlijnde efficiëntie.  Anderzijds : burn-outs,  depressies en onevenwicht tussen werk/privé zijn hier niet direct een groot probleem. Iedereen begrijpt dat je niet kunt komen werken als je vanmorgen geen geld had voor de bus of taxi, als je vrouw moet bevallen, als je naar een begrafenis moet van iemand die gisterenavond is overleden, als je even beschikbaar moet zijn om eten te brengen aan een familielid dat in het ziekenhuis ligt of als je zelf ziek bent.

Maandag: Vandaag gaat Top naar Dakar. Anderhalf uur in een taxi-brousse.  Hij moet geld afhalen bij de bank en twee reservoirs kopen om water in op te slaan. Sinds drie weken is het leidingwater maar zeer sporadisch beschikbaar dus is het aangeraden om een voorraad op te slaan in een makkelijk te gebruiken recipiënt: een gesloten vat van 200 liter met een kraantje. Zo kunnen de muggen geen eitjes leggen in het water en is het makkelijker om een keteltje te vullen voor de thee.
Dinsdag: Nog steeds geen water uit de kraan. Vandaag komen de putgravers verder graven. We zitten nu op 22m diepte en nog steeds is er geen geen water te zien. Het uitgegraven zand is wel al vochtig en dus hopen we echt dat er weldra water zullen kunnen gebruikt worden uit onze eigen put.
Donderdag: De schrijnwerker is gekomen. Er is hout gekocht zodat er schabben gemaakt kunnen worden in de keuken en een rekje om wat spullen in te zetten. Tot nu toe stond alles in kartonnen dozen op de grond. De keuken ziet er een stuk beter uit nu ze betegeld is en er opbergruimte is. Zodra we water hebben in de put kunnen de eerste talibés aan de slag om een vak te leren. Tot die tijd doet Top alles zelf: water halen, kuikens verzorgen, klanten zoeken, bouwmaterialen aankopen, de werken coördineren en klanten zoeken voor de eerste lading kuikens die bijna slachtklaar is.
Vrijdag: er wordt een vrachtwagen zand geleverd. Ook de mal die we aankochten om zelf stenen mee te maken, en de zakken cement zijn geleverd. Onmiddellijk wordt gestart met het maken van een lading stenen. Ze zullen dienen om een tweede kippenstal te bouwen want binnen een maand hopen we te kunnen starten met legkippen. Maar zoals altijd …  eerst moet er water in die put staan!!  Morgen komen de putgravers nog een meter uitdiepen.
Zondag: Spannend! Een mogelijke klant wil langskomen om te kijken naar de eerste lading kuikens. Ze zijn nu een maand oud en normaal gezien worden vleeskuikens geslacht op 6 weken. De klant komt alvast kijken naar de kwaliteit van onze productie. Het resultaat bevalt hem, en hoewel de kuikens niet volgroeid zijn, koopt hij onmiddellijk 120 kuikens. Bovendien betaalt hij er een goede prijs voor (die hoger ligt dan we hadden gebudgetteerd). Triomf!  De eerste groep kuikens was immers een proefproject: er moest uitgetest worden of de stal geschikt was, of de ééndagskuikens die we kochten van goede kwaliteit zijn, of de leverancier van het kippenvoer ons goede kwaliteit geleverd heeft, en vooral: of Top een volleerde kippenkweker is die de job kan aanleren aan onze straatjongens. Het businessplan rekent op een uitval van 5 %, wat je normaal mag verwachten na de aanschaf van ééndagskuikens.  Bij deze eerste lading stierven 3 kuikentjes op de dag dat ze geleverd werden: dus een uitval van slechts 1,5 %.  120 kuikens werden verkocht, de overige 77 mogen verder aandikken en worden dan in de komende weken verkocht.  Geslaagd met vlag en wimpel: de kippenkwekerij heeft het potentieel om heel wat kinderen een opleiding te geven en om een stukje budget te genereren om het opvanghuis in Dakar mee te ondersteunen.

Show me the money?!

Nieuws

Bij Afractie gaan we er prat op om zo transparant mogelijk te werken. Vandaar dat we onze financiële toestand niet alleen toelichten op de Algemene Vergadering aan onze leden maar dat je die de voorbije jaren ook kon vinden op de website van Donorinfo.be (na een nauwgezette controle door een beëdigd boekhouder). Aangezien deze website er binnenkort mee ophoudt willen wij jullie informeren via deze weg.

Het voorbije boekjaar 2018 bereikten we opnieuw een mijlpaal. Voor het eerst slaagden we erin om meer dan € 50.000,00 steun te verlenen aan onze projecten in Senegal. In detail: er ging € 30.000,00 naar het opvanghuis ATAX in Dakar, € 14.435,00 naar opvanghuis Djar Djal in Thies en er werd al € 7.575,00 geïnvesteerd in de opstartkosten voor ons nieuwe project in Ndieguène, ‘Le Coquetier Social’.

Het geld in de opvanghuizen wordt o.a. gebruikt voor het betalen van de huur, de lonen van de plaatselijke medewerkers, de facturen van de nutsvoorzieningen (water, elektriciteit en internet), de kosten voor ontbijt en middagmaal voor de bedelkinderen, voor de medische verzorging en het lesmateriaal. Bij Djar Djal komt het geld niet alleen ten goede van het opvanghuis in Thies, maar wordt het ook gebruikt voor het voetbalproject ‘Sport pour tous’ in Grand Mbour en voor de ondersteuning van schoolgaande kinderen in Mbour en Mandera.Naast deze uitgaven voor onze projecten in Senegal hadden we zelf ook nog enkele kosten. Zo werd er € 3.229,12 gespendeerd voor de organisatie van onze activiteiten (quiz, paella-avond, aankopen van materiaal in Senegal voor onze verkoopstand, …) en was er daarnaast € 719,63 nodig voor de administratie en werkingskosten (=1,3% van onze totale uitgaven, ruim onder de 20% die grote organisaties soms bereiken!). Bij deze kosten zijn vooral de uitgaven voor onze vrijwilligersverzekering (€ 389,98) en de hosting van onze website (€ 111,93) belangrijk. De rest gaat op aan bankkosten, telefoonkosten en postzegels voor het verzenden van de fiscale attesten. Alle medewerkers van Afractie werken vrijwillig, zonder kosten.

Het geld voor alle uitgaven verzamelden we in essentie op 4 manieren. In de eerste plaats via de jaarlijkse lidgelden (€ 505,00), via giften (€ 19.457,64), subsidies (van het 4de Pijlerpanel, Mechelen en de provincie Antwerpen, samen goed voor € 7.940,00) en de organisatie of deelname aan verschillende activiteiten (€ 17.337,33). Bij deze activiteiten is vooral onze deelname aan de Student Kick-Off in Gent een belangrijke bron van inkomsten (€ 5.184,44).

De aandachtige lezer (die tevens een beetje kan tellen) stelt vast dat we 2018 met een belangrijk deficit hebben afgesloten (vooral te wijten aan de extra uitgaven om ons nieuw project op de rails te zetten). Gelukkig is Afractie een gezonde organisatie en hebben we de voorbije jaren genoeg kunnen sparen om die sprong te wagen. Alle hulp blijft natuurlijk welkom. Op onze website ziet u op welke manieren u ons kan helpen (en dat is niet alleen financieel; ook door als vrijwilliger te komen helpen op onze activiteiten steunt u onrechtstreeks onze projecten in Senegal).