De tijd gaat snel, ook in opvanghuis ATAX. Sinds de oprichting in 2014, en zeker sinds de start van de beroepsopleidingen in 2016, passeerden er al heel wat jongeren. Veel van die adolescenten hebben ondertussen, veelal dankzij de opgedane kennis in ATAX, werk gevonden. Om het contact met hen niet te verliezen werd een tijdje geleden door onze coördinator Keita een Whatsap-groepje opgericht. Zo kan hij niet alleen de jongens verder opvolgen, er blijft ook een link met het opvanghuis. Op die manier kon Keita sommigen onder hen ook overtuigen om van tijd tot tijd een handje te komen toesteken in het project. Zo geven deze jongeren zelf ook hun opgedane praktijkkennis door aan hun opvolgers en is de cirkel mooi rond.
Bij haar laatste bezoek deze winter had bestuurslid Evelien vastgesteld dat de toestand van de infrastructuur in het opvanghuis te wensen over liet. We weten al lang dat de nabijheid van de zee en het vochtige, zoute klimaat nefast kan zijn maar het was duidelijk dat een verzameling Senegalese mannen samen ook niet helpt om de boel aan de kant te houden. Na enkele stevige discussies (ook met de huisbaas want er was ook duidelijk opnieuw een structureel probleem met de plafonds) werden er nieuwe onderhoudsregels opgesteld. De handen werden uit de mouwen gestoken en er werd hard gewerkt met mortel en verf. Met resultaat! De klasruimte ziet er weer als nieuw uit. 
En zo kon vrouwenvereniging Taxféex i Jigéén zijn eerste grote vergadering houden in een mooie ruimte.
Het leven op straat maakt sommige jongeren vindingrijk. Keita vertelde onlangs dat er in Senegal de laatste tijd dikwijls een tekort is aan kleingeld. Aangezien dit nu net meestal is wat de talibés verzamelen tijdens hun bedelrondes hebben sommigen onder hen een handeltje opgezet waarbij ze het ingezamelde kleingeld met een kleine winst verkopen aan handelaars. Een win-win situatie voor beide partijen, en een teken dat je niet altijd naar de hogeschool moet gaan om de economische wetten te leren kennen.
