Categorie archief: ATAX

Ontmoetingen in ATAX: het verhaal van Bakary

Bakary Baldé is een jongeman die werd geboren in Guinea Bissau. Op tienjarige leeftijd kwam hij als talibé naar Senegal om de koran te bestuderen. Net als alle andere talibés verbleef hij in een daara, namelijk die van Thierno Alpha in Grand Yoff, een volksbuurt in Dakar. De ploeg van ATAX heeft hem leren kennen tijdens hun bezoeken aan zijn daara in 2016. Dat was in het kader van het “Projet Gale” (of: “Schurftproject”) dat tot doel had de daara te herstellen om de levensomstandigheden van de talibés te verbeteren.
Toen Bakary met zijn ouders in Guinea woonde, kreeg hij de gelegenheid 3 jaar lager onderwijs te volgen.Daarom heeft de ploeg van ATAX hem dan ook, van bij zijn aankomst in het project, ingeschakeld in hun alfabetiseringsprogramma. Gelukkig is Bakary een zeer intelligente jongen en tevens zeer gedienstig. Hij volgde alle raadgevingen op die men hem gaf. Na twee jaar vertoonde zijn niveau dan ook aanmerkelijke vooruitgang.
Zoals alle talibés ging Bakary alle dagen voedsel bedelen en zo leerde hij mr. Niass kennen, die kinderen van zijn leeftijd heeft en hem onder zijn hoede nam. Hij bracht ook regelmatig weekends bij deze man en zijn familie door. ATAX heeft toen verschillende keren contact opgenomen met mr. Niass om de situatie op te volgen.
In november 2020 heeft mr. Niass besloten om Bakary naar school te sturen, met toestemming van zijn ouders die in Guinea Bissau bleven en van zijn marabout. Deze jongeman, die de lagere school niet had afgemaakt, sloeg enkele stappen over om naar de middelbare school te gaan. Zijn nieuwe school heet Kocc Barma en zijn eerste resultaten zijn veelbelovend.

Ondertussen blijft hij naar het project komen, als hij kan. Deze jongere is één van onze meest hoopgevende figuren. Hij kent de 6666 verzen van de Koran uit het hoofd en bovendien kan hij goed met de computer overweg door de cursussen die hij bij ons heeft gevolgd, naast de alfabetiseringscursussen.

Opvanghuis ATAX op weg naar de toekomst

Ondanks de reisbeperkingen konden onze leden Dominique en Kathleen onlangs afreizen naar Senegal. Ze hadden een belangrijke doel: de toekomst voor ons opvanghuis ATAX in Dakar mee richting geven. Je leest het in volgend reisverslag:

11 februari 2021

Samen met mijn collega Kathleen, land ik op Senegalese bodem. We hebben de opdracht gekregen een lange termijnstrategie te maken voor ATAX, het opvanghuis voor straatkinderen in Dakar. We plannen tevens een bezoek aan Le Cocquetier Social, de kippenkwekerij in NDieugene.
s’ Avonds laat rijden we van de luchthaven naar het verlaten Dakar. Een spookstad. Vanaf 21u geldt namelijk de avondklok en is niemand toegelaten op straat. Een vreemd beeld van een anders zo levendige stad.

12 februari

De eerste dag komt Mamadou Keita, de coördinator van ATAX ons ophalen en starten we aan een taxirit van ruim een uur richting NDieugene, de thuishaven van Le Cocquetier Social. We worden er met open armen onthaald door Nina (ondervoorzitter van Afractie), Top (coördinator), Ndiagua en Ablaye (de medewerkers) en Ibra (mijn jongste zoon die enkele weken stage liep op LCS).

We maken kennis met het landgoed, de kippen en de hangmatten onder de mangobomen.
De kippen zijn verdeeld in 2 stenen gebouwen: enerzijds legkippen en anderzijds slachtkippen. Op het landgoed groeien radijzen, uien en munt onder de warme Senegalese zon. Radijzen zijn nieuw voor Senegalezen, maar worden wel gesmaakt!
Bouwvakkers zijn bezig met het optrekken van een muur rond het landgoed om een betere bewaking mogelijk te maken en om Bina, de waakhond, meer loopruimte te geven zodat zij ook ’s nachts een oogje in het zeil kan houden tussen de kippenhokken.
In de hangmatten onder de mangobomen maken we afspraken voor het volgende bezoek aan LCS. De kennismaking met Bineta, de overkoepelende coördinatrice van de 3 Afractie-projecten in Senegal én de opmaak van de strategie voor ATAX staan op het programma. We spreken opnieuw af op vrijdag 19 februari.

Maandag 15 februari

Bezoek aan ATAX. Bij het binnenkomen merken we de gezellige bedrijvigheid in het huis.
Ousmane, de kleermaker is al volop instructies aan het geven aan zijn leerlingen, waaronder een talibé en een pittige jonge dame. Het is een af- en aanlopen van dames die jurken besteld hebben. Wij bestellen ook alvast de 50 tasjes die Afractie nodig heeft voor het spel met kinderen in het kader van Mechelen Mondiaal.
Amadou is druk bezig samen met enkele talibé’s om een nieuwe plantenbak te maken op bestelling. Vlijtig worden de planken op maat gesneden en de spijkers in het hout geslagen.
MBaye ontfermt zich over de talibé’s, geeft hen ontbijt en houdt een oogje in het zeil als de jongens zich douchen, tanden poetsen en hun kleren wassen.
Ali wacht op klanten in het copy- en printcenter dat een plek heeft gekregen in de cabane op de binnenkoer.
Daouda onderwijst jongeren in het gebruik van de computer en internet.
Keita legt uit dat ze de voormalige kippenrennen willen verwijderen om plaats te maken voor de tuin. Die staat al weelderig in bloei met allerlei planten en bloemen. Atax wil meer plantenbakken met kruiden zetten en is ook van plan de kale muren te gebruiken om meer kruiden en groenten in potten en bakken te kweken.

Samen met Ibra worden al plannen gesmeed om in de toekomst te focussen op gezonde voeding, niet alleen voor de kinderen in het project, maar ook breder. Meer en meer Senegalezen hebben namelijk te kampen met diabetes, hart- en vaatziekten en hoge bloeddruk. Dit is te wijten aan eenzijdige, vaak gezouten, vette en gesuikerde voeding. Ze gaan de oplossing dikwijls zoeken in medicatie. Een ander dieet en ondersteuning door geneeskrachtige kruiden zouden de gezondheidsproblemen kunnen aanpakken zonder daarvoor grote investeringen te moeten doen. Hierrond een project opbouwen, zou van grote waarde zijn voor jongeren en hun omgeving en voor de gezondheid van de Senegalezen in het algemeen.

Vrijdag 19 februari

Na een tweede rit van Dakar naar Ndieuguene ontmoeten we op Le Cocquetier Social Bineta, een pittige Senegalese dame die van aanpakken weet en haar pluimen heeft verdiend als businessvrouw in Transport & Logistiek, een eigen weeshuis leidt en sinds kort ook de projecten van Afractie coördineert in Senegal. Samen met Bineta, Top, Keita en Nina storten we ons in het aftastend gesprek rond een strategie voor ATAX. Het gesprek gaat schijnbaar alle kanten uit, maar Kathleen en ik houden de rode draad in de gaten en noteren alles, om er nadien mee aan de slag te gaan en de strategie vorm te geven.

Zaterdag 20 februari

Kathleen en ik buigen ons over de strategie aan de hand van de data die we hadden verzameld tijdens het gesprek de vorige dag. De strategieposter ligt uiteengevouwen op tafel op het dakterras van het hotel en krijgt stap per stap vorm en inhoud. Gasten en personeel komen benieuwd meekijken en de eigenaar, een Spanjaard, wil graag meer weten over het project.

Een nieuwe missie en visie van ATAX komen tot leven. De visie is breder en verder dan wat ATAX tot nu toe deed. We gaan er namelijk vanuit dat talibé’s binnen afzienbare tijd zullen verdwijnen (en hun rechten eindelijk worden gerespecteerd). ATAX zal echter een waardevolle betekenis blijven hebben in het leven van jongeren en hun directe omgeving.
Senegal kent enorm veel jongeren. Velen van hen hebben kansen om te studeren en komen via het internet ook in aanraking met een grotere wereld dan die zij dagelijks ervaren. Een groot deel van de jongeren heeft echter minder kansen en heeft ook niet altijd een brede kijk op de opportuniteiten die het leven hen kan bieden.

ATAX wil voor deze jongeren, jongens én meisjes, een warme plek zijn waar ze kunnen groeien. Waar elk onderwerp bespreekbaar is, waar ze ervaring en kennis opdoen over het leven en waar ze ook hun eigen leven vorm kunnen geven door opleiding, workshops, reflectiemomenten met peers…

Met zijn acties en activiteiten streeft ATAX ernaar dat jongeren zich het gedrag en de vaardigheden eigen maken die hen in staat stellen een eigen leven op te bouwen. En dat zij op een positieve manier vorm kunnen geven aan dit leven volgens hun ware identiteit, hun droom en hun eigen menselijke kracht en kwaliteiten…

23 februari

De strategie wordt afgewerkt en voorgelegd aan Keita en zijn team. De toekomstplannen worden uit de doeken gedaan. Iedereen luistert aandachtig en is enthousiast over de opportuniteiten die zich aandienen door de nieuwe strategie.
We bekijken samen met Keita hoe we de plannen in actie kunnen omzetten. We maken een kalender op die helpt om stappen te zetten en voor Keita een houvast is om de missie niet uit het oog te verliezen.

28 februari

Met spijt in het hart nemen we afscheid van het team van ATAX en van Senegal.
Het is een afscheid voor even. Want Ibra vertrekt al terug op 1 mei om het project rond gezonde voeding verder uit te bouwen.

En ikzelf plan een nieuwe trip om ATAX te steunen in de uitbouw van de nieuwe visie.

Dominique

 

Talibékinderen weghalen van de straat

We kregen onderstaand bericht van onze projectverantwoordelijke in Yoff:

Meer dan tweeduizend talibékinderen zijn van de straat gehaald tijdens  deze periode van pandemie die de hele mensheid bedreigt.

Tientallen jaren lang hebben “daara’s” onder leiding van mannen, die voorwendden de koran te onderwijzen, kinderen aangezet tot bedelen, soms met medeplichtigheid van hun ouders. Het begrip “daara”, in het leven geroepen door onze voorouders om goede moslims te vormen en te strijden tegen indoctrinatie van de kolonisten, wordt heden ten dage met de voeten getreden door mensen die uitsluitend denken aan winstbejag. Telkens wanneer de autoriteiten of verenigingen dreigen dit systeem stop te zetten, gaan er stemmen op om hen ervan te beschuldigen verraders te zijn in dienst van een macht die op de loer ligt in de schaduw.

De huidige omstandigheden, die het corona-virus met zich meebrengt, creëren de ultieme gelegenheid om de talibés definitief van de straat te krijgen. Sedert het begin van de noodtoestand, heeft men meer dan tweeduizend kinderen teruggebracht naar hun ouders.

In mijn hoedanigheid van verantwoordelijke voor een organisatie die sedert jaren “ten velde aanwezig is” voor het welzijn en de vorming van talibés, spoor ik de staat aan Senegal eer te bewijzen door deze praktijken stop te zetten. Kinderen zijn een gave Gods; hoe kan men respect afdwingen in de wereld, indien in ons land kinderen als koopwaar worden beschouwd. De staat is verplicht en heeft ook de macht om deze situatie te veranderen, daarvan ben ik overtuigd.

Moderniserings-en formaliseringsoplossingen worden al jaren door beide partijen voorgesteld. In het ATAX-project hebben wij altijd samengewerkt met de daara’s om de verantwoordelijken aan te sporen behoorlijk les te geven, maar vooral de jongeren op te leiden in een beroep, bij het verlaten van de daara.

Wij zijn bereid met iedereen samen te werken om aan de wereld te tonen dat wij, Senegalezen, verantwoordelijk zijn.

Mamadou Rassoul Keita  Coordinator van het ATAX project

Website: ataxsenegal(Replace this parenthesis with the @ sign)gmail.com

E mail    : ataxsenegal(Replace this parenthesis with the @ sign)gmail.com