In februari was ondervoorzitster Nina op bezoek in Senegal. Het nieuws dat ze te melden heeft over ons landbouwproject ‘Le Coquetier Social’ is allesbehalve vrolijk:
Klimaatopwarming eist een zware tol in Senegal. De normale temperaturen in februari zijn gemiddeld 27 graden, soms iets meer, soms iets minder. Ik raadde mijn reisgezel Kevin aan enkele warme spullen mee te nemen voor de avonden. Bleek een beetje absurd, want temperaturen van 41 graden waren dit jaar meer de norm.
Waterschaarste is het gevolg. Bevolkingsgroei zorgt voor opdeling en bebouwing van gronden en samen met leeggeviste zeeën (export) zorgt dit voor intensievere landbouw, van het soort waar we niet blij van worden…
Specifiek voor de Coquetier zijn er ernstige gevolgen. De grond naast ons werd vorig jaar opgedeeld onder 7 erfgenamen. Degene die het stuk grond kreeg dat paalt aan het onze besloot een waterput te graven, en wel op 8 meter afstand van de onze (want logischerwijs is daar water te vinden ).
Resultaat: nog minder dan de helft wateropbrengst van het weinige dat we al hadden. Het breekt mijn hart om dit te zeggen, maar dit is de doodsteek van het project. Er is geen mogelijkheid meer om kippen te kweken, geen mogelijkheid om groenten te kweken. We hebben twee vaten water per dag, soms niet genoeg om ons te wassen zelfs. De fruitbomen zijn groot genoeg om zelf water uit de diepte te halen, maar daarvan kunnen de jongens niet leven, laat staan een project maken waar ze anderen kunnen opleiden.
We zochten tevergeefs naar oplossingen (denk aan het bezoek vorig jaar met de 2 ingenieurs). Ter plaatse brainstormen met de jongens en met Bart Van Campen (bestuurslid Afractie) en Kevin Van Kerkhove bracht ook nu geen soelaas.
Ablaye en Ama hebben absoluut het beste van zichzelf gegeven. Maar ook zij willen vooruit in het leven. Bedoeling is dat ze nu een rijopleiding volgen voor vrachtvervoer. Een rijbewijs is een troef die hen toch op weg helpt naar een job. Maar het liefst van al willen ze koken. We informeren ons naar opleidingen, en proberen zowel de jongens als de investeringen een nieuwe toekomst te geven in een Afractie project.
We zijn fier op de ontwikkeling die de jongens hebben doorgemaakt in en dankzij de Coquetier, maar tegelijk zeer triest dat we de handdoek in de ring moeten gooien. We kunnen echter onze schaarse middelen niet blijven investeren in een (mooi) project dat niet levensvatbaar (meer) is. In de loop van 2024 zal ‘Le Coquetier Social’ dan ook ophouden met bestaan.